کد مطلب:68595 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:344
واقعه ی عجیبی كه به عنوان یك معجزه، امضای الهی را بر خط پایان غدیر ثبت كرد جریان «حارث فهری» بود كه در آخرین ساعات روز سوم، بهمراه دوازده نفر از اصحابش نزد پیامبر صلی اللَّه علیه و آله آمدند و او از طرف بقیه گفت: [صفحه 26] ای محمد سه سؤال از تو دارم: شهادت به یگانگی خداوند و پیامبری خود را از جانب پروردگارت آورده ای یا از پیش خود گفتی؟ آیا نماز و زكات و حج و جهاد را از جانب پروردگار آورده ای یا از پیش خود گفتی؟ آیا این علی بن ابی طالب كه گفتی: «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلاهُ...» از جانب پروردگار گفتی یا از پیش خود گفتی؟ حضرت در جواب هر سه سؤال فرمودند: خداوند به من وحی كرده است، و واسطه ی بین من و خدا جبرئیل است، و من اعلان كننده ی پیام خدا هستم و بدون اجازه ی پروردگارم خبری را اعلان نمی كنم. حارث گفت: «خدایا، اگر آنچه محمد می گوید حق و از جانب توست سنگی از آسمان بر ما ببار یا عذاب دردناكی بر ما بفرست». و به روایتی: «خدایا، اگر محمد در آنچه می گوید صادق و راستگو است شعله ای از آتش بر ما بفرست»!! همینكه سخن حارث تمام شد و به راه افتاد، خداوند سنگی از آسمان بر او فرستاد كه از مغزش وارد شد و از دُبُرش خارج گردید و همانجا او را هلاك كرد.در روایت دیگر: ابر غلیظی ظاهر شد و رعد و برقی به وجود آمد و صاعقه ای رخ داد و آتشی فرود آمد و همه ی آن دوازده نفر را سوزانید. بعد از این ماجرا، آیه نازل شد: «سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ، لِلْكافِرینَ لَیْسَ لَهُ دافِعٌ...»، یعنی «درخواست كننده ای عذاب واقع شدنی را درخواست كرد كه كسی نتواند آن را دفع كند». پیامبر صلی اللَّه علیه و آله به اصحابشان فرمودند: آیا دیدید و شنیدید؟ گفتند: آری. با این معجزه، بر همگان مسلم شد كه «غدیر» از منبع وحی سرچشمه گرفته و یك فرمان الهی است. [صفحه 27]
.
صفحه 26، 27.